Tja, WaarBenIKnu

Tja, WaarBenIKnu? 4-5-2015
In 2 dagen tijd ben ik er inmiddels achter gekomen dat, naar alle waarschijnlijkheid, publieke internet plaatsen als Google, Facebook en WaarBenJijNu (en nog heel veel andere websites die ‘gecontroleerd’moeten worden) niet toegankelijk zijn in en vanuit dit bijzondere en bijzonder mooie land! Ik ga dan maar over op de ouderwetse mail, want dat lijkt wel te gaan.
Zaterdag en zondag:
Ja, in ben natuurlijk in Chengdu aangekomen, en in één stuk ook. Maar er waren wel wat horden te nemen voordat het zover was....
Horde 1:
De gebruikelijke 35 à 40 minuutjes van Soest naar Schiphol duurden 90! minuten! We waren niet alleen, laat ik het daar maar bij laten. Gelukkig ben ik gebruikelijk alles zéér ruim te plannen (hahaha!) en kwam mijn vertrek niet in gevaar, maar wel de aan Georgette beloofde hapje/drankje bij aankomst, want dat zat er echt niet meer in! A shame!
Horde 2:
De Capitaine van het KLM toestel (een Vlaamse en volledig onverzorgde vrouw!) meldde halverwege dat we een half uur meer tijd nodig zouden hebben voor de vlucht vanwege tegenwind! Ik verdenk haar er echter van haar eigen 'kop' in de wind te hebben gegooid. Inderdaad 25 minuten na schema gearriveerd.
Horde 3:
Het bleek niet eenvoudig mij afgeleverd te krijgen bij mijn Changdu hotel. De taxi driver wist zeker dat hij het goede adres voor me gevonden had, maar geen enkel teken dat het hier een hotel betrof. En dan ga ik er dus niet uit. Dilemma dus, en dit leverde 3 rondjes om het blok op. Uiteindelijk bleek Hotel een Guesthouse, gevestigd op 7e etage in een appartementencomplex met woon bestemming. Reden waarom het Guesthouse op geen enkele manier toegestaan was om een bord aan de gevel o.i.d. te hangen waarmee hun aanwezigheid duidelijk was. Na een telefoontje kwam de uitbaatster ons op straat opwachten. Eind goed al goed. Ik heb maar 'n een fooi gegeven aan de driver.
Daarna een uurtje uitgerust, maar toen maar direct de omgeving gaan bewandelen. Een stadsdeel buiten het centrum met veel High-tech bedrijven en banken. En natuurlijk shopping malls. Recht tegenover mij kijk ik uit op het Global Center, beroemd in Chengdu en ruime omstreken, het grootste winkelcentrum in m2 dan, in China. Kan over een maand natuurlijk wel weer ingehaald zijn. Ik ben er (eventjes!) geweest, maar was so wie so niet erg gecharmeerd van de 3e etage: een floor die volledig gewijd is en ingericht is voor (rijkeluis) kinderen! Wat een mierennest, zeg! En kabaal!
Een klein hapje gegeten in lokaal 'formica tafeltjes restaurant': had wat hulp nodig bij het menu want mijn verzoek "nr. 37 with kloepoek" werd niet begrepen. Ik eindigde met Hong Kong style Flaid Lais en overheerlijke geroerbakte green vegetables met beetje gembertoevoeging.
Het was een heerlijke eerste dag, met volop zon en 28 graden. Om negen uur mijn bedje in om de jet lag voor te zijn.
Zondag was het bewolkt, en vermoedelijk 25 graden. Nog steeds heerlijk. 'S morgens rustig aan begonnen, zonder gevoel van jet lag. Maar met een kleine onderbreking van 00.00-02.00 u toch een uur of 9 goed geslapen.
Met de ondergrondse, hier voor de deur, naar het centraal station gegaan, heerlijk efficiënt. Rondom dat station, maar ook erop en eronder een menigte van mensen: shoppen, Starbucks koffie drinken, zien en gezien worden,.... You name it. Ik heb er ook een poosje rondgedwaald, in letterlijke zin dan. Het bleek knap lastig om de uitgang naar straat niveau te vinden. Bepaalde uitgangen waren afgesloten (zondag?) en natuurlijk kijk je dan ook af en toe in een kraampje, stalletje of winkeltje. Maar ik wilde naar het People's Park.
Alle parken in heel China worden, vooral op zondagen, gevuld met mensen die daar iets gezelligs komen doen. Dus voor anderen, of voor zichzelf. Ook in dit People's Park dus.
Een Poets Lane, een opera zangeres (Chinese opera natuurlijk! ;-(), Tai Chi, maar ook groepsdansen. En bij elke soort voorstelling was er, langs de zijkant, ook altijd wel weer een of ander miskend artiest die voor zichzelf was begonnen! Dit waren vaak de mooiste natuurlijk. In het theehuis overheerlijke jasmijnthee gedronken: een literkan gekookt water gaf mij voldoende vocht, temidden van kaart-, Go- of (soort) rummicub-spelende ouderen. O ja, en je kon al theedrinkend of Go-spelend ook je oren laten schookmaken. Toch handig, he?
Daarna naar een groot tempel complex, ook weer in een park, waar de basis gelegd is, ca 200 AD, voor het Three Kingdoms rijk, het begin van het latere rijke imperium dat China werd. Het ging daar voornamelijk om eeuwenoude beelden van de vredestichters (voormalige Warlords) wat niet mooi, maar misschien toch indrukwekkend was. De Chinezen zelf zijn er in elk geval zeer van onder de indruk en dat zie je ook. Da's dan weer het leukst.
Ik laat het hier even bij, heb nog veel meer te doen vandaag, dus tot de volgende keer!
Charming Chengdu: Hot, hot, ……HOT! 6-5-2015
Maandagavond in Chengdu een overheerlijke Sechuan Hot Pot gegeten! Really hot! Maar ik was gewaarschuwd en op advies ben ik voor de 1/2-1/2 gegaan. Een grote pot met een vage groente bouillon is de start, wordt in een gat in je tafeltje gehangen. Vervolgens ga je voor jezelf 'shoppen' in een zij-vertrek. 1000 en 1 spiezen met elk enkele stukjes vlees van alle soorten (je moet niet alles willen weten in China, dus....) maar ook met bladgroenten, sellerie, broccoli, bloemkool en allerlei paddestoelen en ook wat schaal of schelpdieren (maat te ver van de zee af, dus......geen risico genomen!!). Aan tafel maak je met enkele ingredienten waaronder in elk geval een fijngehakt pepertje en notenolie een basis waarin de vleesstukjes nog even worden gedoopt nadat ze in de (inmiddels getrokken) bouillon hebben gehangen en waar je het ook kunt mengen met rijstbolletjes of noodles o.i.d. En natuurlijk ook wat van die, ook kort in de bouillon gehangen groenten. Verschrikkelijk lekker, en omdat je steeds kleine beetjes tegelijk eet is het een avondvullende aangelegenheid. Veelal voor hele families, dus ik heb met niemand aangepapt, behalve enkele personeelsleden, want voordat ik dit culinaire gebeuren een beetje begreep...... En dan kom je niet ver met alleen maar Ni Hao, Meo en Shi Shi.....
Overdag ben ik vanaf een heel druk busstation naar een nabijgelegen dorp gereden: 2 uurtjes heen, twee uurtjes terug. Heerlijke rit, en daar ging het uiteindelijk ook om, want de bestemming was niet echt bedoeld. Ya'an had ook een geplande terugrit eind van de middag en de bestemming die ik eigenlijk gekozen had, waar veel meer te beleven viel geloof ik (maar ben ik nu ook al weer vergeten; just go with the flow!) gaf die duidelijkheid niet. Ik was een uurtje in Ya'an, waarvan ik bij die keuze nog dacht ' ik heb er wel iets over gelezen, dus....' Maar later bleek mij dat ik gelezen had dat bij dit dorp het prima overstappen was naar andere bestemmingen, en goed om even wat fruit in te slaan. Nou, die markt was er, ook als je niet naar ergens anders wou reizen, dus lekker overheen gewandeld en ook heerlijke (knoerten van, zoete) druiven en appels ingekocht. Praktisch alle handelaren verkochten, ook hier dus, dezelfde zaken: ongeveer een assortiment van 12 verschillende fruitsoorten en meer niet. Behalve twee slimmeriken, want die hebben denk ik het monopolie, waarvan eentje handelde in alles wat plastic is en een ander die in de potten, pannen èn toiletpapier doet! Slim, maar ik zit niet in hun target group, en heb een keuze moeten maken uit 2 van de ca 40 fruithandelaren...
Tegen donker weer met de bus in Chengdu beland, heerlijk gegeten dus en met taxi retour naar mijn eigen keurige buurtje, alwaar ik 'om de hoek' nog even een èchte cappuccino heb genoten!
Lanzhou Noodles 9-5-2015
Lanzhou is met z'n ruim 2 miljoen inwoners een fikse stad, maar in de ogen van de Chinezen natuurlijk niet echt. Wat Lanzhou voor de Chinezen toch interessant maakt is dat het feitelijk in de Chineze people's republic ligt en vanuit de historie op een belangrijk startpunt van de Zijderoute, aan het oostelijk einde van de Hexi Corridor. En vandaar uit is het Chineze rijk in het verafgelegen verleden in Westelijke richting uitgebouwd.
Maar ook om die reden is Lanzhou eigenlijk de eerste stad op mijn reis richting westen die 'niet volledig Chinees' is. Allerlei minderheden hebben zich in de loop van de eeuwen op dit knooppunt gevestigd, en je ziet dat terug in het straatbeeld, dat dus veelkleurig is. Ik ken alle minorities niet, met hun kenmerken en eigenschappen, maar als je goed kijkt zie je echt wel verschillen. Zo lopen er ook best veel Tibetanen rond en ook afstammelingen van de destijds oprukkende Turken. Veel verschillende gebedsplaatsen en dergelijken.
Verder vond ik deze stad viezer dan Chengdu (als dat dan een referentiepunt is....) maar ook rommeliger in het verkeer. De straten zijn erg breed, zonder middenberm of zo, de kruisingen dus ook giga groot, en alles rijdt er: luxe Landrovers, Dikke Volvo's en Opgeblazen Chineze luxe wagens, maar ook fietsen, brommers, scooters, tuktuk-jes en soms lopen ook voetgangers gewoon tussen het verkeer. En toch heb ik geen enkel ongeluk gezien, slechts een keer of vier, vijf sirenes en opmerkelijk weinig auto's met schade. Hoe ze 't doen? Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik overal waar een voetgangerslicht was (best veel nl) keurig op groen heb gewacht, en lopend nog steeds alles rondom me in de gaten houdende, want er zijn heel veel regels 'die ik niet ken'!
Maar alles goed gegaan!
De tweede dag in Lanzhou ben ik m.b.v. Een lokale reisagent naar een bijzondere plaats 2 uur buiten de stad geweest, waar je na een vaartochtje bij een berg kwam waar in het verleden honderden beelden en beeldjes van Boeddha in de rotsen zijn gehouwd. Veelal waren dit Boedhistische monniken uit Tibet, 'gesponsord' door passerende rijke handelaren op terugtocht langs de Zijderoute, en de zakken flink gevuld met......Venetiaanse munten, Turkse munten? Een heel bijzondere plaats waar je zeker 2 uur nodig heb om een beetje indruk te krijgen. Natuurlijk de grootste trots: een zittende Boeddha van 34 m hoog! Met een schoenmaat.......dat wil je ècht niet weten!!! Nu waren die in plastic verpakt wegens pedicurebezoek, dus ècht weet ik het ook niet.
Onderweg in het bootje aangepapt met 4 Amerikanen uit Minnesota, wat erg gezellig was (er waren praktisch geen andere bezoekers of toeristen) maar vooral, ze hadden het goede gevoel van humor. Dus, 's avonds afgesproken samen te eten in hun hotel. Dat liep nog een beetje in het honderd, want zij, en ik later ook, waren te laat terug voor dat restaurant, maar ik wist niet waar ze vervolgens heen waren gegaan. En zij wisten dat ik hun zou opzoeken dus gingen 2 aan 2 ook naar mij op zoek.............hahaha! Uiteindelijk weer bij een formica tafeltje uit gekomen, waar we binnen mum van tijd het draaiplateau in het midden vol hadden staan met schoteltjes en schaaltjes, en vooral niet te vergeten: de beroemde Lanzhou noodles, zijn ze erg trots op; schijnen rekbaarder dan welke noodle ook te zijn (is dat ergens voor nodig hoor ik iemand denken?). Een mooie afronding, en.....de eerstvolgende keer dat ik in Minnesota kom.....etcetc, en de eerstvolgende keer dat zij in Amsterdam komen........... Je begrijpt 't: friends for ever!
---------------
Luxe Soft Sleeper naar Dunhuang 10-5-2015
Vanmorgen met de nachttrein uit Lanzhou aangekomen in Dunhuang (uitspraak klinkt als: Don Juan). Ondanks mijn prachtige 2 persoons Luxe Soft sleeper compartiment, dat ik onverwacht alleen gebruikte, was het toch weer een onrustige nacht, ja, zul je zeggen, dat kan ik geloven in een nachttrein, maar meestal slaap ik 'overal'. 's Avonds het barrijtuig opgezocht (bleek natuurlijk 'next door' voor luxe reizigers als ik) om een glas wijn te vragen. Er kwam een hele waslijst, en.....je begrijpt het al.......het een na het ander wat ik bestel is niet aanwezig! Ook niet toen ik naar het duurdere segment ging. Pas toen ik van de rode naar de witte wilde gaan bleek er iets voorradig. Ik mocht proeven, en dat was maar goed ook want hij was absoluut 'over z'n datum': een Chinees zou het uitspugen, maar ik heb opvoeding genoten.........
De uiteindelijke keuze was weer nauwelijks gekoeld, maar je moet wel ergens een lijn trekken; ik kreeg de fles voor een zeer zacht prijsje! Er was (gelukkig) een groepje collega's met elkaar een trip aan het maken (artsen, verpleegsters en artsen in opleiding) waar twee ervan zich gemakkelijk lieten overhalen. En vervolgens weer heel leuke gesprekken gehad tot middernacht. Tot 9 uur vanuit mijn coupé naar het steeds leger wordende landschap getuurd, met aan weerszijden van het spoor hoge bergkammen; we reden door de Hexi Corridor, het eerste deel van de Zijde Route.
Er waren maar 2 stops op het traject, maar na de laatste was het moeilijk de slaap weer te vatten (ca. half drie) omdat de trein enorm heen en weer schommelde, en niet in de echte cadans dus.
Om kwart voor 6 uit mijn kooi (aankomsttijd in Dunghuang 06.45) want bij zonsopkomst wilde ik meteen m'n omgeving checken: een echt, leeg, zandwoestijn-landschap waar het constant hard waait. Met zo'n kracht kennelijk dat er hier en daar groepen stenen/kleine stukken rots tegen het hekwerk langs het spoor verwaaid lagen! Het is heel woest hier!
Met een reguliere bus een kleine afstand naar het centrum overbrugd. Hij was overvol, maar ook ik, mèt bagage!, mòest mee! Het leek een staanplaats te worden, vastgeklemd tussen mijn bagage, 2 mannen en de bus conductrice, maar deze laatste haalde tot mijn verdriet een mini-mini visserskrukje tevoorschijn! Er was natuurlijk geen ontkomen aan, al weet ik dat het passende woord had kunnen zijn: 'Meo' (= liever niet). Niet dus, ik zat de rit uit tussen de kuiten van heel veel, immer nieuwsgierige, Chinezen!
Dunhuang, here I come!
------------------------
Boeddha, Documenten en Duinen in Dunhuang 12-5-2015
Dunhuang is een heerlijke plek gebleken! Van alles te zien en mee te maken natuurlijk; maar dat kun je ook zelf altijd wel ergens vinden (of creëren? ….Geintje!)
Bij Lanzhou startte de Hexi Corridor, maar het eigenlijke knooppunt voor de Zijde Route, en het uiterste, westelijke, punt voor de Chineze legerleiding richting de onbeschaafde wereld was Danhuang! Het startpunt voor de, lang veronderstelde, onbegaanbare route richting de 'rest van de wereld' het land van de 'wilden', in elk geval de tegenstanders! Dus de Zijde Route was ook hier van groot belang, maar tevens de bekende Great Wall, die op tal van plaatsen de Chinezen tegen tegenstanders moest beschermen. Hier, een 30 km buiten het hedendaagse Dunhuang werd het allereerste deel gebouwd. En het uiterste punt, al een stuk de woestijn in, was een uitkijkpost en een stuk daarvan staat nog steeds overeind. Een vierkant, iets taps toelopend blok met één smalle opening (waren er meer openingen geweest dan hadden de elementen er nog meer een ruïne van gemaakt)! Ik ben er natuurlijk naartoe geweest, met een lokale excursie, waarbij we ook een heel dorp, nagebouwd in de stijl van de Tang dynastie, in de woestijn dus, aangedaan hebben. En in een Nationaal Geo Park een tochtje hebben gemaakt om naar de prachtige monolieten te kijken: een pauw, een leeuw, en zelfs een soort Armada (ja,...je moet het er wel in zien natuurlijk!). Niet een heel hoge temperatuur die dag, ca 30 graden of ietsje meer, maar superdroog natuurlijk. Ik vond het heerlijk, de Chinezen deden hun jasje, dat ze ook onderweg aanhadden, zeker niet uit! En natuurlijk, veel parasolletjes!
De dag ervoor ben ik naar het einde van het stadje gelopen om een museum te bekijken. De wirwar soms in dynastieën, grenzen, bevolkingsgroepen (elkaar al dan niet naar het leven staand) werd dan toch in dit museum aardig verhelderd. En opnieuw moet ik zeggen: je mond valt echt open als je ziet wat er bv in de Han periode 200 voor en 200 na onze jaartelling, hier al werd geproduceerd, ontwikkeld! Echt een rijke cultuur!
Gister met de openbare bus naar opnieuw Boeddistische grotten geweest. De 1000-Buddha Grottos (zoek in wiki eens op Mogao Grottos) omdat in heel veel van de 500 geopende grotten tegen wanden en plafonds 1000 kleine Boedda's geschilderd staan. Heel veel uit de periode 600-900, uitlopende naar 1100. Natuurlijk ook heel veel enorm grote Boedda beelden, immens gewoon. En het hele complex is ontstaan uit de ingeving van een rondreizende, dwalende Boeddist die voelde dat hij op die plek Boedda moest eren; aldus het verhaal. Maaaaaaar, een verhaal denk ik met hoog waarheidsgehalte, want er zijn tienduizenden documenten, en meerdere talen overigens!, gevonden begin 20e eeuw die minutieus beschreven wat er gebeurde, door wie, wie financierde (op gegeven moment werd het financieren van zo'n grot een soort hype, en gingen vele hoog in aanzien staande mensen uit het hele rijk zich hiermee inlaten) en waarom dit allemaal zo gebouwd moest worden. De hele zijde van een forse berg is vol met deze ruimten, waarvan er heel veel te bezichtigen vallen. Maar de Chinezen weten wat organiseren is, dus het bezoek wordt geregisseerd: ontvangst met prachtige film, foto's kijken, dan met 50 man een luxe touringcar in (om feitelijk voor de deur van de berg afgezet te worden) meteen door een professionele, en deskundige guide opgepikt te worden en langs 8 grotten meegenomen te worden. Omdat ik toevallig de enige engelssprekende toerist van dat moment was kreeg ik een privé gids, een aardige en ook deskundige knul (had bv op dit terrein 4 jaar research gedaan, en doet dat over een paar jaar weer) en het werd een prachtig bezoek! Voor geïnteresseerden: als je dan toch in Wiki kijkt naar Mogao Grotts, lees dan even verder, specifiek over The Library Cave: begin 1900 zijn een handvol geologen uit UK, Frankrijk en Rusland voor een appel en een ei (paar honderd Britse ponden) er met 90% van alle documenten vandoor gegaan! Een doorn in het oog van China, die het als diefstal beschouwd. De Westerse archeologen beschouwen het eerder als een zegen dat deze documenten niet tijdens de Culture Revolutie in China aanwezig waren.........
's Avonds een leuke muziek/acrobatiek voorstelling gezien in theater naast mijn hotel: gezellig en mooi!
Dagtrein van Dunhuang naar tropisch hete Turpan 14-5-2015
Alweer een stukje verderop gekomen in het Chineze avondtuur, en ik kan melden: ik heb er nog helemaal geen genoeg van!
De dag dat ik, helaas, Dunhuang achter me moest laten, heb ik het er nog even van genomen. Beetje strak gepland misschien, maar de ochtend gebruiken voor leuke dingen, 12 uur terug hotel om uit te checken voor half één in een taxi naar het station Liuyuang, aankomst kwart over twee en om 15.18 vertrekt de trein. Strak, eigenlijk wel, en bij het uitchecken toch net weer even meer gedoe dan je wil maar alles liep toch net op tijd.
De ochtend had ik trouwens gebruikt om nog even op een andere, heel mooie plek naar de woestijnduinen te gaan. Singing Mountains wordt die plek genoemd omdat er een watertje, door onderaardse bron gevoed, is wat zo'n zangerig geluid maakt. In elk geval voelen Chinezen dat zo. Maar die hebben dan ook iets met stromend water. Nogmaals, een heel mooie plek, en mensen kunnen hier ook hun hart ophalen aan een soort snow scooteren, micro-gliding, met quads rijden en een toch op een kameel maken. Een luxe hotel (daar waar ik op het dakterras heb gegeten, en foto's van heb) gaat met gasten vroeg zo'n tocht maken omdan ergens bij dat meertje te ontbijten in de ochtendzon (die dan ook nog niet zo heet is). Al die activiteiten zijn aan mij voorbij gegaan, niet zo'n behoefte aan (na recente Marokko-reis met Georgette heb ik ook mijzelf beloofd niet meer op zo'n super onhandig beest te gaan zitten, en al helemaal niet voor een tocht van enkele uren!). Dus gewoon lekker door het lichtgele zand gebanjerd, genoten van het moois om mij heen en wat plaatjes geschoten.
Om bij het banjeren niet onnodig zand in de schoenen te krijgen werden er voor de liefhebbers een soort overschoenen in fluorescerende kleuren verhuurd: werkelijk géén gezicht; gelukkig was er niet veel volk.
Met de trein in vier uurtjes (overdag!) naar Turpan gereden. Mijn uitzicht was naar het Noorden, en dat was een compleet kale vlakte, bijne de hele rit! OK, je maakt 't mee, maar ik wilde natuurlijk liever over hetgangpad heen ook uit het andere raampje kijken, want ik bijna steeds bergen. Maar bijna iedereen zit daar tegen z'n zin in, dus de Chinees doet waar 'ie heel goed in is: iedereen lag de hele rit te slapen en hadden daarom Praktisch alle zonneschermen naar beneden getrokken. Hier en daar een speet van 20 cm bood mij dus dat zicht op die bergen.
Deze trein is de in November gestarte 'bullit-train', een HSL die een rit van vroeger bijna 8 uur nu in 4 uur doet. Bijna continu vliegt zo'n beest met ruim 200 km/uur door het lege gebied. Weinig tussenliggende stations, klopt!
Bij Turpan is voor deze trein een nieuw station gebouwd, net als het station van waaruit ik vertrok, in het hélemaal niets. Gewoon neergeplot! En dan 1 weg van 20 km naar Turpan. Want verder is daar ook niets waar andere wegen of zo voor nodig zouden zijn! Af en toe lijkt het wel een maanlandschap!
In Turpan troffen mij snel twee verrassingen: mijn intuïtie dat ik hier een heel leuk hotel zou aantreffen bleek te kloppen (heel relaxte sfeer, buiten de stad, midden tussen de druivenwijngaarden) en ik besloot meteen om er 2 dagen extra te blijven! Tweede, maar dan wel mindere, verrassing: een reden om hier naartoe te gaan waren die druiven. Dit hele gebied staat er vòl mee, ècht vol!! En je leest ook wel eens over opkomende goede Chineze wijnen, dus, dacht Eefje, ik ga 'ns even heerlijk wat wijnen proeven hier! ......nee dus!! Die Uyghuren zijn Moslim (verreweg de grootste minderheid in deze provincie), en op het punt van alcohol ook streng, en de druiven zijn voor 90% voor de rozijnenproductie! Geen fles te vinden in het hele hotel!! Ja, ik hoor Ron al brommen 'da's een goede reden om meteen te vertrekken' (en anderen met hem). Maar ach, in deze warmte is het toch echt water, water, thee, water, en nog 'ns thee
En inmiddels zit ik er ook niet echt mee. De hotel manager heeft trouwens wel zojuist gemeld dat hij morgen een goede fles droge wijn voor me zal meenemen, dus mijn primaire reactie van eergister heeft hij wel onthouden ;-)!
Ik kwam 's avonds aan, meteen mijn bed in gedoken, en gister heb ik eigenlijk niks gedaan: geluierd op verschillende plekken in het hotel (ook af en toe afkoelen op mijn eigen air-conditioned) kamer en lekker gelezen. Op het dakterras (ja, ook hier, een beetje Marrokkaans aandoend) werd ik halverwege de middag wel letterlijk weggeblazen, want er was een plotselinge zan-/stof-storm van windkracht 8 op komen zetten! Alle meubilair en diverse attributen op dat dak waaiden om en werden naar 1 kant geblazen, en zelfs de stalen schommelbank, waarop ik had gezeten, werd van z'n plek geblazen! Heftig!
Vandaag wel weer actiever geweest, maar dat komt de volgende keer!
Eerst nu lekker van de watermeloen genieten die ze voor m'n neus hebben gezet omdat het avondeten te laat komt. Heel leuk, het is heel kleinschalig, 5 kamers maar, en daardoor ook een beetje gevoel van een home-stay! Heb een fijn Hemelvaartweekend.
Kashgar: Mix of Cultures & Karakoram Highway! 19-5-2015
Hier ben ik weer, het lijkt wel om te vliegen nu! Ik moet er nog niet aan denken, maar.......... Ik ben ruimschoots over de helft!
Tijdens de treinreis naar Kashgar heb ik me wel weer 'ns afgevraagd waarom het toch 'soft sleeper' heet, die betere klasse. Inmiddels merk ik dat mijn rug tijdens, en in het eerste uur na de nachtrust mij verteld dat er erg veel spiertjes zijn die niet voldoende tot rust zijn gekomen. Nou, dit was de laatste nachttrein. Alhoewel ik ook op hotelbedden heb gelegen die eveneens niet de kwalificatie 'soft sleeper' verdienden!
Kashgar is de uiterste stad in het westen van China, maar eigenlijk is het al geruime tijd geen China meer! De provincie Xinjiang kenmerkt zich niet alleen door het beeld een smeltkroes te zijn van vele allochtone invloeden over vele eeuwen heen te zijn. Ook kan je zien dat de Chinezen praktisch helemaal uit het straatbeeld zijn verdwenen t.o.v. bijvoorbeeld Chengdu en ook Lanzhou. Pakistaans, Afghaans, Perzisch, Turks, zeg het maar, dat is hier allemaal samengekomen afgelopen eeuwen. Ook hier weer: strategische ligging (bij hoge bergpassen), vruchtbare grond in een uiterst droge woestijn (oase plekken), en in het verleden veel rijkdom geweest hier!
Mijn hotelletje, simpel (hier spreekt men werkelijk geen ènkel woord Engels meer, dus ook geen buebye, thankyou of reservation for room meer) maar super gelegen in het oude stadsgedeelte. Het ligt in een straatje waar werkelijk alle huisjes op begane grond vaklieden een ambacht zitten of staan uit te oefenen: potten/pannen/handgrepen-koperslagers, tin of blik bewerkers, schrijnwerkers, smeden, maar om de 6 huisjes ook een bakker natuurlijk! Als de omgeving niet ook zo oud was zou je denken in een openluchtmuseum te lopen, maar dit is real life! Even verderop zijn het allemaal slagers annex kebab-verkopers, noodle-bereiders, frisdrankverkers (ja, jammer van dat plastic waar dat in zit). En nog weer wat verder de moslimhoedjes makers, de bontmutsen verkopers en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Vanmorgen iets heel grappigs meegemaakt: in de grote, ook hier beroemde moskee Id Kah had ik een rondje gemaakt (ja, shirt met lange mouwen, helaas beetje uitgesneden 'hals'......, en shawl over mijn hoofd) was ik 2 keer een groepje Chineze toeristen met eigen gids tegengekomen. Ik hoopte dat het een andere nationaliteit was, want dan was er een Engelse uitleg geweest, maar dat was niet zo.
Een uurtje later was ik voorzichtig een (100 jaar oud!) thee huis binnengelopen. Hier en daar met gebaren vragend of ik verder mocht, want het was echt een mannenaangelegenheid!, maar ik was helemaal verbaasd toen ik er gewoon in mocht, ze blij deden, ik naar de 1e etage gedirigeerd werd (op het balkon daar waren denk ik de mooiste plaatsen) en mensen voor me in de weer gingen om thee te verzorgen, brood te halen en 'alles uit te leggen'......tja, voor wie.... Maar ik had echt het gevoel dat ik het prima voor elkaar had, het balkon stroomde ook helemaal vol (12 plekjes op kleutermeubilair!) en wie verschijnen daar in de deuropening.....??......? De groep Chinezen......die alleen even om de hoek keken, hun fototoestellen wat werk lieten doen, en toen moesten/wilden ze weer rechtsomkeert, want alles was bezet. Dat zijn dan de momenten dat ik echt denk dat ik het 'best goed voor mekaar' heb, al gaat het dan met handen, voeten en wat je nog meer ter beschikking hebt!
Zo dadelijk heb ik een afspraak met iemand die ik viavia aangeleverd gekregen heb (die vrouw/fotografe uit A'dam, voor wie dat meegekregen had) en daar ga ik hopelijk mee bespreken hoe ik morgen of overmorgen een dagtocht naar de grens met Kyrgizië/Kazakstan over de beroemde KKH (Karakoram Highway!). Let's see!
KKH van een indrukwekkende schoonheid 22-5-2015
Al weer een paar dagen geleden, en toch al weer van alles te melden! Soms is het bijna een uitdaging ook hiervoor weer 'even te gaan 'zitten', maar op dit moment kan ik wel even een break gebruiken, na een uitgebreid museum bezoek en nu het ook weer op z'n warmst is buiten; 27 graden ca.
Via een fotografe in Amsterdam had ik een adres gekregen van iemand in Kashgar die toeristen leidt in trekkings en ook bergbeklimmersexpedities in het berggebied in deze omgeving (o.a. De K2!!). Net iets wat ik nodig heb, hoor ik jullie denken......nou, een 7 daagse trekking door bergen van 5.000 tot 7.700 m hoog is aan mij niet besteed, op ruim 3.000 m in O'rijk ooit werd ik al moe en kreeg ik hoofdpijn. Echter, een dagtocht, per auto, via de beroemde Karakoram Highway naar prachtige vergezichten, meren, uitzichten op de hóógste toppen dat wilde ik erg graag. Nou, voor deze Keyoum (ik had zijn contactgegevens bijme) geen punt: de ene avond zitten we in mijn hetelletje kennis te maken en te bespreken wat er mogelijk is, en de volgende ochtend stond Ahbar (zijn teamleader porters, opperhoofd dragers van de echte expedities) voor de deur. Het echte seizoen voor de andere tochten moet nog komen, dus geen punt om hem in te zetten voor zo'n relaxed tochtje met mij. Ahmed, Kigyzische oorsprong (het loopt in dit gebied ook allemaal door elkaar heen) verstond goed Engels, en sprak net genoeg om zo'n dag ook gezellig te maken. Hij vertelde me over zijn favoriete berg, waar hij het allerliefst iedere keer weer naar de top van wil (7.500 m), heeft me bij iedere stop de mooiste plekjes gewezen en vertelde me hoe vaak hij niet met mensen op z'n nek of op stretcher terug naar beneden moest vanwege hoogte ziekte (precies de reden waarom ik dus niet zo hoog ga, beetje hoofdpijn kan ik wel hebben maar erger moet 't niet worden). Ook ben ik op het 'eindpunt' van onze rit, op 3.600 m, meegenomen naar een Kigyzische vrouw in een ger, die voor voorbijgangers, en dat zijn lang niet altijd toeristen natuurlijk, een lunch klaar heeft staan! Prachtig, die vrouw, die tent, het tafereel daar binnen; nou, het hapje gebakken rijst smaakte dan minder, en de thee (waarschijnlijk met die smerige yak-boter!) nog weer minder! Maar ja, het is allemaal 'part of the adventure'!
Ik heb heerlijk een poosje daar aan de oever van een groot meer gezeten, en de kracht en de schoonheid, maar ook de vredigheid van die plek op me laten inwerken (zie video op wouterseef.waarbenjij.nu), tot..............
Helaas, zelfs daar kwamen uit onverwachte hoeken kerles met kamelen, paarden en brommers die allemaal willen dat je een tochtje rond het meer gaat maken; tja, gewoon niet mijn ding...... En eentje die een soort grote kartonnen doos had die hij wilde tonen, met de woorden "this, little Bazaar!" Ja, ik snap het allemaal wel (en ik heb natuurlijk een armband gekocht) maar op die plek zou het eigenlijk alleen maar mooi en stil moeten zijn! Toch, ik heb intensief genoten van die plek, de andere plekken en de hele tocht! 's Morgens om half 9 gestart, 's Avonds half 9 terug. Hoogtepunt van mijn reis!
De volgende dag nam Keyoum me mee uit lunchen (een luxe restaurant, had ik nog niet eerder ergens bezocht) hetgeen een nieuwe Hot Pot bleek te zijn. Maar in een dergelijke plek had ik voldoende vertrouwen in de kwaliteit van de schelp en zeedieren, dus van allerlei soorten een aantal in die Pot gegooid, met natuurlijk het nodige groenvoer, poosje pruttelen (gewoon een kook-proces), en in het naar eigen smaak bereidde (mild scherpe!) sausje gedompeld: helemaal lekker geweest (óók de uren erna……………………………..!@?!!!#!!!☺☺☺
Nog een grapje onderweg naar de luchthaven tegengekomen:
Ik denk dat Maxima hier recentelijk ook actief is geweest; op de gevel van een financiële instelling prijkte de tekst: SMALL MICRO LENGING SERVICES !! ☺
Helaas, aan alles komt een einde, Kashgar, en zeker de omgeving, sluit ik in mijn hart maar er wacht meer: op naar Ürümqi, per vliegtuig dit keer!
Oeroude Mummies in Ürümqi (spreek uit: “Oeroemtsie”) 25-5-2015
Inmiddels in Ürümqi gearriveerd, per vliegtuig dit keer! Ondanks dat die Chinezen toch echt, gemiddeld gesproken, op vele maten lager scoren dan Europeanen, maakt men zich hier helemaal geen zorg om stoelbreedte of beenruimte: alles zéér ruim bemeten bij Huilan Airlines!
Ürümqi is dus de hoofdstad van de prov Xinjiang en heeft inmiddels ruim 2 miljoen inwoners! China is erg van de groeicijfers (alhoewel natuurlijk bevolkingsgroei daar dan net weer niet toe behoord) en deze stad doet daar stevig aan mee! Qua GDP per inwoner b.v. Staan ze in de top 5 van steden die het prima doen. Hoe komt dat dan?? Tja, misschien oorspronkelijk wel van die handelsgeest die hier toch zo tussen 400 en 1.200 rondwaarde, toen de Zijderoute dè handelscultuur in dit deel van het huidige China heeft gedefinieerd; dus, in de genen? De mensen hier worden inmiddels ook geholpen met het feit dat er behoorlijk wat olievoorraden in de grond zijn ontdekt (honderden ja-knikkers gezien), er natuurlijk volop kolen uit de grond gehaald worden (alhoewel dat teruggeschroefd gaat worden vlg centrale, 'groene' plannen) en ook de windenergie en zonneenergrie 'HOT' zijn te noemen. Net als in Nederland, niet mooi, hier dus ook niet, maar ik gebrijp het wel. Dus........Ürümqi gaat het goed. In de stad is het duidelijk een mix van de welvarende, en zeker ook 'minder welvarende' bevolking, want niet alles en iedereen kan die ontwikkelingen in het zelfde tempo meemaken. En dat zie je eigenlijk in alle steden die ik nu bezoek wel. Werkelijk alles en iedereen heeft mobiele telefoons, smart phones, tablets etc, maar voor een deel van de maatschappij is dat een flinterdun buitenkantje. Wat je ook veel merkt en ziet is dat mensen overdag een baan hebben, en eind van de middag ook gewoon in hun rijst-, maïs- of druivenveldjes aan de slag gaan. Er wordt wel echt gewerkt hier! En door heel velen, is mijn indruk.
Ürümqi is ook de plaats waar de meest (wereld-)beroemde mummies te bewonderen zijn. De mummie afdeling in Turpan had ik overgeslagen omdat ik die van Ürümqi wilde zien, en dat is het meer dan waard gebleken! Vier complete mummies van 2.800 jaar oud en eentje, een vrouw (Lalou Beauty), van 3.800 jaar oud!! Zie foto's op wouterseef.waarbenjij.nu. En ook met kleding, schoeisel, en Lalou zelfs met oogharen en dunnen vlechten (die zijn dan bij haar in de buurt gevonden, zaten niet meer vast)! Toch een heel rare gewaarwording hoor. Maar dat is dus ook de positieve kant van dit superdroge klimaat, en het zand wat een goede conservator is.
Beetje nasaal geluid zullen jullie misschien horen doorklinken, want ik heb daadwerkelijk 1 koude dag achter de rug en heb een loopneus opgelopen! Hahaha, nou als 't niet erger is, hoor ik iemand zeggen, inderdaad, zo is 't.
Zaterdag ben ik met een Chinese groep naar een park in de buurt van Ürümqi geweest: groen, alpine landschap en een mooi meer: Heavenly Lake. Erg in trek bij de Chinezen, zij worden er poëtisch van, het is in het hoogseizoen dan ook over de hoofden lopen! Nu is het geen hoogseizoen, maar het was absoluut druk. En dat ondanks dat de laatste straal zon die dag verdween toen we arriveerden bij de ingang, plus de stalletjes met...........zonnehoeden! Die werden door veel mensen aangeschaft (lekker blank huidje!), maar de zon heeft zich daarna niet meer laten zien. De laaghangende bewolking zakte tussen de alpine hellingen door naar beneden (we zaten op 2.000 m) en het heeft verder afwisselend gemiezerd en geregend. Zal de pret niet drukken voor de Chinees. Voor mij ook niet trouwens, maar ik wilde al wandelend mijn pootjes wat zonlicht geven en had een 'lange korte broek' aan. Ook een fleece jack, maar dat was het. OK, OK,......niet helemaal optimaal voor deze dag. En ook omdat de pracht en praal van de omgeving absoluut mooier geweest was met wat zon was mijn dag een beetje 'in het water' gevallen. Desondanks natuurlijk wel op een bootje op dat Heavenly Lake gezeten, heuveltje op en heuveltje af een stuk rond het meer geweest, en vanuit een strategische picknick bank toch weer genoten van het publiek. Leuke anschluss met een Chineze vrouw gehad, en met 2 Indonesiche heren, dus prima! Op de terugreis 'moesten' we helaas wel de commerciële stops maken bij een gedroogde, medicinale kruiden winkel (gedroogde scorpio, wie biedt??!!?) en een giga grote jade winkel! Overduidelijk kreeg de tourguide provisie daar want i.p.v. 15 min bleef hij maar hangen en pushen dat mensen toch nog 'ns opnieuw gingen overwegen.....etc etc. omdat we al terug waren in Ürümqi en veel mensen er blijkbaar geen geduld voor hadden bleek na enige tijd dat praktisch mijn hele groep 'verdwenen' was: hadden natuurlijk zelf een taxi gepakt. En daarop werd door de guide ook aangestuurd volgens mij. Want toen ik uiteindelijk toch bij de bus kwam (alleen) wilde de chauffeur ook niet voor 1 persoon weer aan de slag; dit was echt doorgestoken kaart! Ze wilden me afpoeieren met 10 yuan voor een taxi, maar ik had geen idee waar ik zat, het was acht uur 's avonds inmiddels en dan voel ik er weinig voor om het dan even zelf uit te zoeken, terwijl ik gewoon een drop-off bij het hotel behoor te krijgen. Gelukkig begreep de guide dat ook wel dus die heeft me geëscorteerd naar mijn mooie hotel.
Na Ürumqi kom ik weer op de terugweg van deze trip, dus de (bullit!!)-trein overdag naar Lanzhou. Alleen overnachten daar dit keer, want meteen door naar Xi'an.
Grapje onderweg: ik heb natuurlijk echt geen miljard Chinezen ontmoet, ook geen miljoenen of duizenden, maar toch wel héél veel in een kleine 4 weken nu. En wat gebeurt er als ik in de trein, even weggedoezeld, door zo'n charmant verpakte trein stewardess wordt wakker gemaakt??.......... "Do you remember me, miss??" Van binnen (gelukkig maar) brulde ik van het lachen, want echt, ze lijken heus niet alemaal op elkaar, maar zo enorm veel verschil......nee nee! Dat is niet helemaal waar. Maar na deze weken had ik echt niet mer op mijn netvlies dat dit meisje ook op de nachttrein vanuit Lanzhou gewerkt had! Zelf vond ze het fantastisch (ja, wat wil je, MIJ had ze natuurlijk wèl herkend!, en ik moest natuurlijk op de foto (wat tijdens deze reizen, zonder overdrijving dit keer, toch al zo'n 30 keer is gebeurd)!
Xián: Emperor Jingdi is worth the trip! 28-5-2015
Bijna 4 weken op pad, en dus ook al een beetje mijn vertrek op zaterdag aan het voorbereiden. Zo gaat dat! Maar dat gezegd hebbend, ik ben natuurlijk ook gewoon nog leuke dingen aan het ondernemen.
Ik kwam hier in Xi'an op maandagavond met de trein vanuit Lanzhou. Daar had ik enkel een overnachting, in hetzelfde hotel als 6 mei. Toen ik dus opnieuw op het treinstation van Lanzhou ging arriveren bedacht ik hoe handig het was als ik mijn grote reistas daarachter liet en alleen een overnight bag mee naar het hotel zou nemen, wat op loop-afstand ligt, alleen net niet als je ook een grote 'hutkoffer' mee sjouwt! Ik bleek alleen op een heel nieuw deel van het station aan te komen, en na 10 minuten kijken/zoeken naar 'luggage storage' gaf ik het op (wat een gelukje, bleek later!) en ging toch maar richting taxi met alle bagage. Taxi's waren uiterst dun gezaaid op dat moment (aan de kant van het nieuwe deel) en ik ving steeds bot. Niet lekker als het tegen 23.00 u loopt... Toen m'n kans gepakt en bij anderen, 1 vrouw, 2 heren, ingestapt (sharen, vrij normaal). Maar tegen mijn verwachtingen en richtingsgevoel in reden we de 'verkeerde kant' op. Na verloop van tijd wist ik bijna zeker dat ik 'for a ride' genomen werd, extra ommetje vanwege pecunia, zeker als je een korte trip vraagt! Ik werd wat boos, maar de vrouw deed haar best mij het gevoel te geven dat alles OK was, en we echt naar mijn hotel reden. Het duurde alleen zo lang!! Uiteindelijk, inderdaad, op de goede plek afgeleverd, moest behoorlijk veel betalen. Maar toen bleek ook dat ik niet aangekomen was op een nieuw deel van het mij bekende station, maar een heel nieuw station, totaal aan de andere kant van de stad!!! …..:-( ;-( en wat een enorme mazzel dat ik mijn bagage niet daar gestald had, want de volgende ochtend vroeg, moest ik 'gewoon' naar het oude, nabije station! Ik moet er niet aan denken wat een tijd die tripjes gekost hadden als ik op/neer had gemoeten om bagage op te halen! Weer goed afgelopen, en ik zat natuurlijk ruim op tijd 's morgens in de grote wachtkamer van het station klaar om naar Xi'an door te gaan.
Iedereen gaat naar deze, echt leuke Chineze, stad vanwege het Terracotta Leger. Vervolgens kun je er ook heel veel andere dingen doen. Ik het de opgravingen van het Terracotta Leger echter in 2003 al gezien, en alhoewel indrukwekkend, er is toch iets minder van verrassing als je een 2e keer gaat. Maar destijds waren er al van andere keizers grafheuvels gevonden, eveneens met grote rijkdommen. Toen lag het alleen nog onder de grond en wilde de Chinese overheid eerst de kennis over conservering nog verbeteren. Nu is een van die enorme vondsten, van Emperor Jingdi, sinds 5 jaar geopend. Er is niets, en wordt ook in de toekomst niet, naar boven gehaald. Als bezoeker daal je 15 m af, en daar loop je op een glazen vloer. Zo zie je heel goed (fantastisch belicht!) wat deze Keizer dacht allemaal nodig te hebben in een volgend leven, waar hij dacht, naar eigen verwachting, nieuw te gaan regeren. Keizer Qin Shu Huan nam dus dat gigantische leger mee, deze Keizer Jingdi zocht het meer in alles wat met zijn dagelijkse leven te maken had. Toen hij aan de macht kwam begon hij trouwens ook, als een diplomaat, alle omliggende heersers tot zijn vrienden te maken, waarmee hij vervolgens praktisch zijn gehele leger naar huis stuurde. Dat wilde hij dus niet. Wat nam hij dan mee in zijn ca 20 'burial pits'? Het was natuurlijk allemaal van klei, maar nog steeds heel indrukwekkend: duizenden concubines, duizenden eunochs, heel veel personeel, paarden ingespannen in strijdwagens, en ook wel soldaten, maar beperkt in aantal. O ja, ook zgn gedomesticeerde dieren: geiten, honden, varkens; dat was het geloof ik wel. Ook weer heel indrukwekkend, en ook grappig om te zien hoe zo'n invloedrijk persoon in die tijd (Han) zich ruim vóór zijn dood, hierop voorbereidde.
Ook nog een fantastisch museum in Xi'an stad bezocht, maar toch jammer dat zo weinig uitleg in het Engels gegeven wordt. Terwijl dit als een van de Chinese top musea wordt beschouwd!?!
Mijn onderkomen is in het oude centrum, vlak bij twee toeristische musts: de Bell Tower en de Drum Tower. Leuk om weer te bekijken, maar ook mooi om vanaf een hoogte overzicht over de stad te krijgen. 'S Avonds zijn alle monumenten fantastisch verlicht, maar is aan mij minder besteed.
In de straatjes rondom mijn hotel zijn volop eettentjes te vinden, en je loopt gewoon langs en wijst hier en daar iets aan. Meer dan 20 Yuan, € 3,00, geef je dan echt niet uit. Of het moet zijn dat er bier te krijgen is, dat verdubbelt dan het bedrag.
Vanmorgen ben ik bijtijds naar de zuidelijke toegangspoort van de, volledig in stand gebleven, stadsmuur van Xi'an: een volledig vierkantgeheel, met imposante gebouwen die de 4 poorten vormen, en op 4 hoeken uitkijktorens. Ja, wel een beetje gerestaureerd hier en daar, maar als geheel onaangetast, sinds de bouw gereed was in 1370! Zolang het nog niet te warm was wilde ik met de fiets over de bovenkant van de muur fietsen. Het rondje is 14 km, en met een paar water-/foto stops was ik in een uur en 45 minuten terug. Heel leuke tocht, op een (te) klein Chinees mountainbike afgelegd! Toen had ik echt wel een heerlijke Starbucks koffie met tuna sandwich verdiend!
Xi'an is echt het bezoek wel waard, er heerst een gezellige sfeer en er wordt weer heel veel meer Engels gesproken dan verder westelijk, maar het past wat minder in 'mijn thema' voor de vakantie. Toch zeker geen spijt van, want je komt wat geleidelijker in de wereld zoals ik hem ken terug.
Nog 2 daagjes, en dan dus toch weer naar Amsterdam, en dus Soest, terug. Zaterdag nog een laatste bericht, beste Lezers!
30-5-2015
De laatste dagen heb ik heerlijk in de stad rondgelopen. De kleine straatjes en marktjes, en ook de luxere warenhuizen. De laatste ben ik snel op uitgekeken, want vaak dezelfde zaken als in Europa, maar soms is het lekker even af te koelen in de airco. Donderdagavond ben ik bij wijze van excursie met een jonge vrouw op pad geweest (de enige andere geboekte klant had het af laten weten) om nu eens de ècht authentieke en vooral ook beste eetplekjes van Xi'an op te zoeken en overal te proeven! Ze had een eigen tuktuk met driver (grote reclame achterop: Lost Plate, Food Excursion) waarmee we tot in de allerkleinste steegjes konden doordringen, naar de plekjes die zij dus geselecteerd had. Vreselijk leuk, veel verhalen gehoord, en dingen gegeten die ik normaal wel had overgeslagen. Een zoetige pap met rijst, noten, gember en ik geloof dadel was subliem (terwijl ik eigenlijk bij het woord pap al afhaak!) en in de moslim wijk was de gevulde pita brood overheerlijk, maar ik weet werkelijk niet wat daar in zat.
Afgesloten met bezoek aan een lokale micro-bierbrouwerij; heel niet verkeerd. Al met al, ook Xi'an was weer zeer de moeite waard, maar mijn maand China loopt nu echt ten einde.

Een heel bijzondere ervaring om een maand in het westelijk deel van China te reizen. Ik voel mij bevoorrecht, doe enorm veel ervaringen op en veel ervan heb ik met jullie gedeeld. Lang noet alles want dan werd het ècht een boek.
Nu, bij de afsluiting van mijn reis( momenteel sta ik nl al bij de bagageband op Schiphol) nog wat korte anekdotes die het enorme verschil tussen Nederlandse manier van denken en die van de Chinezen, zoals ik dat heb ervaren. Het zijn er zo maar een paar, en ik zou er nog veel meer over kunnen vertellen. Maar wellicht komt het daar ook nog van bij de een of de ander!

Dank voor jullie wensen, groeten en 'mee-beleven' de afgelopen maand, dat geeft voor mij toch een heel leuke dimensie extra!! ☺☺☺☺☺
Lieve groet, en tot een volgende keer!?!
Eef
1. Omdat ik de volgende dag erg vroeg moest vertrekken, wilde ik mijn rekening in een hotel de dag er voor al voldoen. Lukte prima overigens, kreeg een copy van de credit card betaling en ook de rekening van het hotel. De bedragen sloten niet op elkaar aan, er miste 1 nacht , want de receptionist kan niet een rekening van een datum in de toekomst printen. Mijn reactie: maar je kunt wel voor een toekomstige nacht betaling ontvangen?
2. Op heel veel plaatsen merk je dat Chinezen je graag zien in hun lokale buurtjes, daar waar ze wonen en zeker ook eten natuurlijk. Gewoon, waar alles gebeurt voor hen. Maar eenmaal daar, in je westerse kleding, met je Europese voorkomen, de zichtbare moeite met de chop sticks bij het eten van een drumstick, en zittend op het gebruikelijke kleutermeubilair word je een object voor grappen/grollen.
3. In een van de verhalen schreef ik over het verkeer. Velen weten, gehoord of meegemaakt, dat het in Aziatische landen doorgaans een enorme herrie is: iedereen zoekt voor zichzelf het beste plekje binnen de vaak chaotische situaties en schijnt daarbij dan zo veel mogelijk geluid te moeten maken. Zo heb ik het ook al zo vaak ervaren; je word er uiteindelijk echt moe van! Maar dit keer: er is geen stad waar ik deze trip geweest ben waar ik niet steeds weer verbaasd was over het aantal elektrische motoren: fluisterende auto's en motors, fluister brommers en scooters!! Ik hoorde van iemand een percentage van 80% van het verkeer dat al op elektrisch, lees 'groen', loopt. Maar het moraal van dit verhaal is niet dat het drukke stadsverkeer geen lawaai meer produceert, want het gebruik om op ieder vervoersmiddel iedere 5 à 10 seconden op een toeter te moeten staan is er zeker niet minder om geworden! ;-);-)
4. Verkeer.... Nog zo eentje: in de drukte is men toch, blijkbaar, best voorzichtig en rijdt men niet hard. Maar ook als je op de 3e Ringroad om Xi'an zit (2 x 5 baans) gaat alles heel bedaard, en neemt men alle ruimte, ook als er nauwelijks ander verkeer is kun je dus prima op de uiterst linker baan rijden. Dus...........een rechtsaf bocht neem je hééél ruim, zodat je meteen weer in de 'goede' uitkomt, en een linksaf bocht neem je zo krap mogelijk, en zeker als er op de andere weghelft praktisch geen verkeer is, die krappe binnenbocht brengt je dan ook meteen op de 'goede', meest linkse baan........van de 4 of 5!
5. Een taxi, mèt meter wel te verstaan, rijdt je wel een kwartier in de stad rond voor het vastgestelde tarief van 9, soms 10 Yuan (€ 1,50). Willen cq mogen, ook geen fooi. De tuktuk drivers hebben het lef, vaak, niet altijd, om je gewoon 50 Yuan te vragen! En als je wegloopt zijn ze, soms natuurlijk, beledigd; of gewoon tevreden, omdat ze zo lekker in hun eigen bakkie lagen te slapen! ;-( ;-)