Een geur die 60 jaar in mijn herinnering bleef
Door: Eef
Blijf op de hoogte en volg Eef & Ron
31 Augustus 2019 | Suriname, Paramaribo
De dagen gaan snel, als ik zie hoeveel alweer gebeurd is sinds de dagen in de jungle bij Ping Pe. Maar ook behoorlijk traag, ik weet niet precies waarom. Er gebeurt best veel, maar er is ook in m’n program (ja, van begin tot eind werk ik dit keer met een complete itinerary) veel relaxtijd. Dat hoort ook heel erg bij Suriname en zeker ook bij de Surinamers!
Terug uit de jungle heb ik 2 nachten bij een naar lokale standaard luxe resort: Berg en Dal. Een plek die vroeger dan wellicht niet luxe was, maar wel al sinds mensen heugenis een lokatie waar men vanuit de stad graag een paar dagen naar toe kwam. Tegenwoordig zijn er in het bijbehorend park een paar spannende attracties, die vroeger denk ik een wat simpeler invulling hadden. Maar tegenwoordig is het hoog aangeschreven vanwegen de ….. En dàt had ik dan ook maar op m’n lijst gezet. Misschien best eng, nooit eerder gedaan, maar zo door en deels over de bossen langs de Suriname rivier suizen leek me echt een avontuur wat ik hier niet wil later lopen. Echter, na de eerste overnachting met alle info voor mijn neus, bleek binnen luttele seconden dat ik daar tè òud voor ben!! Dat waarvan ik op de airport van had kunnen profiteren (60+ zijn) bleek hier langs diezelfde meetlat gelegd te worden: boven de zestig behoort je tot de groep ouderen. Geen optie dus, streep er doorheen; en tòch wel jammer, want ik was ècht van plan aan zo’n zipper door de jungle te sjeezen!
Berg en Dal verliep verder dus heel rustig. Aan het zwembad, in het zwembad, thee, koffie, veel fruit en ook lekker eten. Oh ja,….. de barman maakt overheerlijke pina colada’s!
Na 1 nachtje Paramaribo (niet zo leuk: 19.15u aankomen en 7.45u vertrekken; wèl wasgoed achtergelaten!) weer met een andere groep op pad, naar Nickerie tegen de grens van (voorm. Brits) Guyana. Alleen vrouwen, 1 heel leuke Surinaamse van 60, 2 Nederlandse meiden die over een week een stage van 4 mnd starten, en 2 Oostenrijkse jonge vrouwen die hun man in de Alpen hadden achtergelaten om Surinaamse regenwouden te bezoeken. Bleek erg leuk te klikken!
Na de hoofdstad achter ons te laten begeven we ons ineens op het platteland; de districten Coronie en Nickerie zijn de regio’s waar fruit, honing en gigantisch veel rijstvelden te vinden zijn. Suriname blijkt de grootste leverancier van de Caribbean te zijn (langkorrelig en beetje plak). Verder trof ik in een van de kraampjes langs de weg, met behulp van Madelon de Surinaamse, de sapotille!! Een qua uiterlijk aardappelachtige vrucht, lichtbruin met pit vanbinnen, en zeer, zéér sappig! Kan niet geexporteerd worden omdat hij zeer zacht is, zoals een overrijpe perzik. Dat wordt niks. Maar qua geur en kleur heb ik daar wel herinneringen van uit de jaren dat onze fam eind jaren 50 woonde. Moeder trakteerde daar de 3 bloedjes van kinderen op, maar wel onder voorwaarde dat we uitgekleed, in de douche (of buiten, als het regende) het oppeuzelden. Iedereen weet nl dat de vlekken van deze zoete vrucht niet uit kleding te krijgen is. Enne ‘ons bint zunig’ natuurlijk!
Inmiddels eventjes verder, en gelukkig zijn ook de sapotille’s rijper geworden: gister sinds ruim 60 jaar, waarin ik die geur ervan nooit ben vergeten, mijn eerste hap in een rijpe sapotille gezet! Heerlijk! Ik had wel een idee dat het vruchtvlees glibberiger zou zijn, maar dat was bij deze noet zo, eerder kruimelig. Maar die geur.... en die smaak......!!!
Inmiddels een soort B&B gevonden, op het platteland dus even buiten Groningen in het district Saramacca (Ressort Uitkijk). Prachtige en opvallend schone omgeving. Een uur of twee buiten Pramaribo, maar opnieuw, veel relaxter! Momenteel neemt de gastheer mij mee op een rondtourtje (ik ben de enige gast) en omdat hij even moest stilhouden om te checken of een vriend ‘nog leefde’, zit ik hier dus in een puur Surinaams huisgezin, en krijg een Parbo biertje voorgezet. Ach..... ik ben hier gast, dus beweeg zoveel mogelijk mee met de culturele omstandigheden!
Een afsluiting van weer een heerlijke trip naar het westen van Suriname!
Terug uit de jungle heb ik 2 nachten bij een naar lokale standaard luxe resort: Berg en Dal. Een plek die vroeger dan wellicht niet luxe was, maar wel al sinds mensen heugenis een lokatie waar men vanuit de stad graag een paar dagen naar toe kwam. Tegenwoordig zijn er in het bijbehorend park een paar spannende attracties, die vroeger denk ik een wat simpeler invulling hadden. Maar tegenwoordig is het hoog aangeschreven vanwegen de ….. En dàt had ik dan ook maar op m’n lijst gezet. Misschien best eng, nooit eerder gedaan, maar zo door en deels over de bossen langs de Suriname rivier suizen leek me echt een avontuur wat ik hier niet wil later lopen. Echter, na de eerste overnachting met alle info voor mijn neus, bleek binnen luttele seconden dat ik daar tè òud voor ben!! Dat waarvan ik op de airport van had kunnen profiteren (60+ zijn) bleek hier langs diezelfde meetlat gelegd te worden: boven de zestig behoort je tot de groep ouderen. Geen optie dus, streep er doorheen; en tòch wel jammer, want ik was ècht van plan aan zo’n zipper door de jungle te sjeezen!
Berg en Dal verliep verder dus heel rustig. Aan het zwembad, in het zwembad, thee, koffie, veel fruit en ook lekker eten. Oh ja,….. de barman maakt overheerlijke pina colada’s!
Na 1 nachtje Paramaribo (niet zo leuk: 19.15u aankomen en 7.45u vertrekken; wèl wasgoed achtergelaten!) weer met een andere groep op pad, naar Nickerie tegen de grens van (voorm. Brits) Guyana. Alleen vrouwen, 1 heel leuke Surinaamse van 60, 2 Nederlandse meiden die over een week een stage van 4 mnd starten, en 2 Oostenrijkse jonge vrouwen die hun man in de Alpen hadden achtergelaten om Surinaamse regenwouden te bezoeken. Bleek erg leuk te klikken!
Na de hoofdstad achter ons te laten begeven we ons ineens op het platteland; de districten Coronie en Nickerie zijn de regio’s waar fruit, honing en gigantisch veel rijstvelden te vinden zijn. Suriname blijkt de grootste leverancier van de Caribbean te zijn (langkorrelig en beetje plak). Verder trof ik in een van de kraampjes langs de weg, met behulp van Madelon de Surinaamse, de sapotille!! Een qua uiterlijk aardappelachtige vrucht, lichtbruin met pit vanbinnen, en zeer, zéér sappig! Kan niet geexporteerd worden omdat hij zeer zacht is, zoals een overrijpe perzik. Dat wordt niks. Maar qua geur en kleur heb ik daar wel herinneringen van uit de jaren dat onze fam eind jaren 50 woonde. Moeder trakteerde daar de 3 bloedjes van kinderen op, maar wel onder voorwaarde dat we uitgekleed, in de douche (of buiten, als het regende) het oppeuzelden. Iedereen weet nl dat de vlekken van deze zoete vrucht niet uit kleding te krijgen is. Enne ‘ons bint zunig’ natuurlijk!
Inmiddels eventjes verder, en gelukkig zijn ook de sapotille’s rijper geworden: gister sinds ruim 60 jaar, waarin ik die geur ervan nooit ben vergeten, mijn eerste hap in een rijpe sapotille gezet! Heerlijk! Ik had wel een idee dat het vruchtvlees glibberiger zou zijn, maar dat was bij deze noet zo, eerder kruimelig. Maar die geur.... en die smaak......!!!
Inmiddels een soort B&B gevonden, op het platteland dus even buiten Groningen in het district Saramacca (Ressort Uitkijk). Prachtige en opvallend schone omgeving. Een uur of twee buiten Pramaribo, maar opnieuw, veel relaxter! Momenteel neemt de gastheer mij mee op een rondtourtje (ik ben de enige gast) en omdat hij even moest stilhouden om te checken of een vriend ‘nog leefde’, zit ik hier dus in een puur Surinaams huisgezin, en krijg een Parbo biertje voorgezet. Ach..... ik ben hier gast, dus beweeg zoveel mogelijk mee met de culturele omstandigheden!
Een afsluiting van weer een heerlijke trip naar het westen van Suriname!
-
31 Augustus 2019 - 20:22
Georgette:
Slingeren in bush is meer voor Tarzan dan voor een 60+ Jane! Die zich met ene pina aan de rand van het zwembad vermaakt -
01 September 2019 - 09:31
Léonine:
Weer heerlijk verhaal natuurlijk maar wat blijft hangen is ... hoe en waar heb jij de sapotille genuttigd? Moet eerlijk bekennen dat ik diverse scenario's 'voorbij heb zien komen' ;-)! Op naar de volgende ontdekking!! XL -
01 September 2019 - 15:43
Anneke:
Net je verhaal voorgelezen aan Pa en Ma. Bij de sapotille begon er bij Mama duidelijk een kwartje te vallen. Even een foto opgezocht en ja ja dat was hem!
Geniet er nog maar lekker van. -
02 September 2019 - 15:05
Eef:
Sapotille’s genuttigd op de knietjes bij waterpunt buiten. Dit keer alle kleren aangelaten en toch geen vlekken gemaakt.... -
02 September 2019 - 18:10
Hilma:
Hoi lag deze nog achter. Oud “ overrijp” nieuws, maar niet minder smakelijk.
Gezellig en (ver) (s)makelijk verhaal. Gauw naar de volgendeXx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
