Mmmmmmmmmmm... smaakt naar meer!

Eigenlijk al met 1 been in Singapore, doe ik hier bij nog even verslag van de dagen op Lombok. Jullie geduld werd even op de proef gesteld, maar ja, de internet cafe's zijn op mijn itinery niet altijd dik gezaaid (daarom kies ik die reisroutes dus ook, ha!ha!). Maar nu ik net op S'pore geland ben, afkomstig van Lombok, pik ik deze gelegenheid meteen maar even!
Gili Nanggu was natuurlijk in 1 woord weer heerlijk: smaakt echt naar meer! 2 Jaar terug op advies van een heerschap in de binnenlanden van Lombok (ja, je moet je adviseurs/guides soms echt zoeken!) terecht gekomen op dit volledig van de buitenwereld afgesloten eilandje. Zo klein dat je er binnen het uur rondom heen kunt lopen. Wel bij laag water natuurlijk, anders kom je in de problemen aan de achterkant, waar een grote stapel rotsblokken bij hoog water je de pas afsnijdt. 2 Jaar terug was ik in die situatie en heb best wel wat waaghals-toeren moeten uithalen om over tamelijk gladde rotsen toch naar de andere kant te kunnen komen. Dit jaar zou ik dat nooit doen natuurlijk, want er zijn zoveel lieve mensen die over mijn schouder meekijken of ik het allemaal wel veilig en verstandig doe..... Maar goed, dat tochtje had ik vorig jaar gemaakt, dus dit jaar niet helemaal het rondje afgemaakt. Ik had een heerlijk klein cottage'je op palen direct aan een van de strandjes. Direct betekent als ik van mijn erfje afstapte stond ik meteen in het strandzand, stap nog even tussen 2 manggrove bomen door en dan gooi ik mijn handdoekje al op de grond om, natuurlijk!,meteen het water in te jumpen. Nou moet je daar voorzichtig mee zijn want het hele eiland is omgeven van koraal, dus je moet erg oppassen waar je stapt. Het is een pijnlijke ervaring als je dat toch slecht treft, maar natuurlijk zeer tegen de verantwoorde eco-toerist policy in; en dat voel ik mij soms al wel een beetje. Fantastisch gezwommen (tegen de stroom in; zoals dat bij mijn karakter past), gesanorkeld (ja! dus toch verbrandde dijbeentjes en kuiten gekregen! Echt wel pijnlijk hoor; niet genoeg naar Christel's advies gehandeld!). Ja, en wat doe je verder dan de godganse dag op eeneiland waar niets is..... Nou niets dus eigenlijk: heerlijk hoe je een paar uur lang zonder schuldgevoel de tijd aan je voorbij kan laten gaan door gewoonweg maar naar dat water te blijven lijken! Nou, dat lukte mij aardig hoor! Voor het overige: ja, eten natuurlijk, heel basic indonesich, beetje drinken, water en Bintang (smaakt nog steeds uitstekend, Hoog!) en slapen! Nou, dat was het dan weer vanuit Gili Nanggu (althans, daar ging ik een paar uurtjes geleden weg).
Tot spoedig!
eef