Diverse eilanden: mensen, eten, folklore enzo

Door: webmaster

27 Mei 2008 | Indonesië, Batavia

Lombok heb ik natuurlijk het meest uitgebreid bezocht, en ben daar dus nu ook. Net even buiten het dorp Senggigi wat hier doorgaat voor toeristisch. Maar Lombok heeft nog erg weinig toerisme, ze kijken er wel erg naar uit, en iedereen vraagt steeds om toch vooral ook de familie en vrienden thuis op te roepen hier naar toe te komen. Op Lombok, maar ook wel op de andere eilanden (Sumbawa en Flores m.n.) neemt men Bali wel als het grote voorbeeld. Logisch ook wel als je ziet dat buiten Bali heel veel mensen maar een klein beetje werk met elkaar kunnen verdelen. Natuurlijk het werk in de (schitterende!) rijstvelden, en ander agrarisch werk, maar verder is de "bedrijvigheid" hier minimaal. Vandaar dat iedereen aan neemt dat wanneer het toerisme ook in de Sunda eilanden aantrekt, en dat doet het wel degelijk, meer mensen in die sector aan het werk kunnen. Ik denk dat het ze ook best zou passen want zonder enige uitzondering tot nu toe merk je dat mensen je erg graag van dienst willen zijn, je helpen iets uit te zoeken, op te lossen, of je simpelweg wat fruit uit de dichtstbij zijnde boom aanbieden. Of, diegenen die je gecharterd hebt om als gids of chauffeur op te treden, doen graag een beetje meer als nodig is. Dat komt ook tot uitdrukking als een chauffeur, soms gewoon van een lokaal busje (bemo) of ezelskaRRTJE (cidomo, ja: daar zit je dan achterop) je zonder vragen of wat dan ook je van alles gaat uitleggen. Niet dat je dat dan altijd snapt, maar dat is een ander verhaal. Dus: zonder uitzondering heel vriendelijke en hartelijke mensen. Uitzondering die de regel bevestigt: even een 20 minuutjes op Gili Trawangan gaan snorkelen (in afwachting van inschepen op de Katharina) en m'n geknoopte omslagdoek op het strand achtergelaten (ik was van de plek geen 50 m verwijderd), maar bij terugkomst bleek toch dat iemand anders hem beter kon gebruiken (hetgeen ook zonder twijfel zo is)! Nu was het er een die ik ook eens in Portugal had gekocht, dus waarschijnlijk was het een heel nieuw design voor mensen die 'om komen' in de sarongs, ikats en songkets (allen traditionele en nog steegds gedragen dracht voor maN EN VROUW hier.
oVER HET ETEN KAN IK KORT ZIJN: ALLES IS INDONESISCH (alleen in Denpasar, Bali zag ik bij de airport een KFC en Mac!), heel veel vis in soorten en maten en zo vers als het maar kan. De bemanning op de Katarina ving vaak als wij aan het snorkelen of duiken waren nog even wat voor bij het avonddis!

27 Mei 2008 - 06:46

Leida:

Eef, leuk om te zien dat je smaak van het schrijven weer te pakken hebt en er wordt al weer uitgekeken naar je volgende berichtje.

27 Mei 2008 - 07:27

Sjonnie:

Kan je niet wat van die heerlijke verse vis hier mee naartoe nemen? Zonde van die omslagdoek, maar dan laat je tenminste ook een souveniertje achter. Kun je misschien ook wat foto's op de site zetten? Lijkt me prachtig om ze te zien!
Liefs Sjon

27 Mei 2008 - 08:23

Pa:

Asjemenou! Vriendelijkheid, gastvrijheid en
"eerlijk zullen we alles delen" staat vanouds hoog in het vaandel van de oosterse mens.
Vergeet niet op tijd te (middag-)rusten,
dat is nl goed voor je teint.
Groetjes.

27 Mei 2008 - 08:34

Gerry:

Wat een heerlijke verhalen, ik geniet ervan. Zie het helemaal voor me. Blijf vooral schrijven. Veel plezier!

27 Mei 2008 - 08:49

Anneke:

Heerlijk om al je verhalen te lezen. Zonde van je doek, maar ja, laten we hopen dat er iemand erg blij mee is! Doe je nog wat aan ontwikkelingshulp. We kijken uit naar de rest van de verhalen.
gr. An en Bert