Bali, Lombok en de andere eilanden

Je zou toch zeggen: het is al lange tijd allemaal 1 Indonesie, maar nee. Alhoewel het gevoel 1 natie te zijn wel in de scholen(lagere, want dat was de enige waar ik ben toegelaten) uitgedragen, maar veelal voelt men zich toch vooral verbonden met het eigen eiland. Ook niet zo verworderlijk, want verreweg de meeste mensen komen niet verder dan dat eiland. En zelf op een eiland blijft men voornamelijk in de eigen regio. Dat heb ik in elk geval nadrukkelijk gezien/gehoord op Lombok, Sumbawa en Flores, waar zelfs nog geheel van de rest afgescheiden volken leven. Wel nemen ze allemaal Bali als voorbeeld, simpelweg omdat daar de toetisten industrie voor veel mensen een middel vam bestaan oplevert. Maar voor mij, als relatieve buitenstaander, maar geinteresseerde bezoeker, is er toch ook een grote overeenkomst en dat is de vriendelijkheid waarmee je wordt tegemoet getreden.
Bij aanvang van mijn reis heb ik eerst 2 dagen in Bali uitgerust. In Ubud; iedereen vertelde me dat dat de plek op Bali is om rust te vinden. Het was er leuk en mooi (mijn onderkomen keek uit op een oase van rijstvelden!) maar aangezien velen weten dat het het artistieke centrum van Bali is, is origineel nog nauwelijks van kopie te onderscheiden en trekt het dorpje meer bezoekers dan zij eigenlijk aankan. Toch een mooie start. Na de zeilcruise heb ik 2 dagen aan de nauwelijks bezochte oostkant van Bali gezeten. Je raad het al: uitzicht op schitterende rijstveldjes, gelegen in een kom van een paar omliggende heuvels, en in de verte prachtig uitzicht op de vulkaan, die voor de Balinezen DE heilige berg is. Maar bijna altijd hangt rondom de top een paar wolken, ook deze keer. De eigenaar van de paar kamers waar ik er 1 van had, heeft me een dagje rondgereden in het noord-oosten. Allervriendelijkste dorpjes en op een nauwelijks te vinden plek toch een tweetal hotelletjes. In eentje ervan sprak ik af met een "klei-vriendin" en haar man, die in Lovina Beach verblijven op dat moment. We vonden het allebei wel echt te gek om dan elkaar op Bali te treffen. Voor een paar uurtjes, maar wel lekker samen Indonesisch buffet genieten en meteen maar even zwemmen en op de beach opdrogen. Heel geslaagd, en die twee adressen zijn bij mij in een speciaal boekje genoteerd. Je moet in die contreien alleen niet denken dat je 's avonds gezellig een paar kroegjes hebt om uit te kiezen, of ergens geld uit de muur kunt trekken, of in een straal van 95 km een pizzaboer kunt vinden. Maar voor de rest vind je er alles wat je nodig hebt: buiten het uitzicht over de oceaan, het water, het strand, en.... het heerlijke indonesische eten: niets dus!