Hoe ver het was en hoe heet !

Vandaag moeten toch echt definitief regelen dat we van Sicilie per boot naar het eiland
Lipari gaan. De datum (14e) ligt net buiten het hoogseizoen en toen wij nog in NL waren konden we nog nergens echt boeken voor daarna. Half verstaanbare telefoontjes met Italianen levereden dito op, en enkele mails met het boekingskantoor die alle ferries van Sicilie naar de Aeoilische Eilanden doet reageerde ook na zachte aandrang maar niet. Uiteindelijk wilden we ipv mobiel maar eens een uitgebreider gesprek, bij voorkeur met hulp, bijvoorbeeld in een telefoongesprek vanuit een postkantoor, alsnog proberen en dat leverde de hulp op van de Burgemeester van Campofelice (het dorpje waar we verbleven) op: we waren niet in het postkantoor, maar in een gemeentehuis gearriveerd. De receptioniste helemaal blij gemaakt (ze kon haar 12 woorden Engels oefen,helemaal uit haar dak) die ons bij de burgervader introduceerde. Die kon toch met een telefoontje 'door' gekomen
Bij de boekingsclub en daar bleek definitief dat we niet vanuit Palermo dit jaar naar Lipari konden, er was nog 1 overtocht, maar die was recent volgeboekt verklaard....... Retourvaart was trouwens ueberhaupt geen optie, maar dan hadden we samen wel overwinterd op Lapari! Ons serieuze probleem was wel, dat we een huurauto hadden die geboekt stond om in Palermo ingeleverd te worden, en dat de enige ferry die naar Lapari ging vanuit Milazzo ging, 3 uur treinen van Palermo. Mede door het kordate optreden van hooggeplaatste inwoners van Campofelice, 20 km west van Cefalu, konden we alles regelen. Wel begon de zaterdag om half 6 s morgens, en moesten we om 6 uur in de autowegrijden om zowel vroeg de auto in te leveren in Palermo, alsook op tijd de trein naar Milazzo te hebben! En vanuit daar dus de ferry. Maar je wilt de strakketijdlijn van dit project echt niet weten, hoor!!! En dan te bedenken dat om vijf voor zes door Georgette vastgesteld werd dat we de auto niet van het erf konden rijden omdat de eigenaar de avond tevoor het hek gesloten had. Wel hadden we een eigen key, maar het werkte domweg niet. Dus dan toch deze man van het bed gelicht om 6 uur!! Het was dus heel ven echte stress maar die duurde geen 10 minuten! De aansluiting van de trein naar centraal station Palermo naar de trein naar Milazzo leek ook nog kritisch te worden, maar de 7 minuten overstaptijd bleek net voldoende!! Pure mazzel! In Milazzo daarentegen stonden we voor niks 15 minuten in de bloedhitte om te embarkeren op de ferry, terwijl dat 1 boot voor de onze betrof.......... Het was mij het dagje wel: zeer, zeer enerverend. Een halve dag lopen in Pompei is er niks bij!!! Maar onze inzet en doorzettingsvermogen werd beloond: Lipari lag als een prachtige edelsteen in de Aeolische Zee op ons te wachten!! De eeerste paar uurtjes even bij liggenkomen oo het dakterras van ons centraal gelegen Appartement, en vervolgens de haven 'onder ons'liggend verkend. Uitstekende plek, en we zijn heerlijk begonnen.