Warm, warm, erg warm
Door: Eef
Blijf op de hoogte en volg Eef & Ron
18 Augustus 2010 | Indonesië, Batavia
hallo ieder die dit wil lezen,
inmiddels in het andere hotel gearriveerd: sinds mijn komst hier in Borneo worden ze steeds eenvoudiger, maar zoals het wel vaker gaat, het wordt er niet minder gezellig op. In eerdere hotels zijn ze trots op een enkel sterretje, en kunnen ze er toeristen mee trekken, mij dus ook, maar veelal kunnen ze met die toeristen nauwelijks goed omgaan. Niemand durft er te zeggen dat men geen Engels beheerst (hebben ze toch echt op school geleerd! Geen Nederlaands meer voor de huidige generaties maar iedereen Engels!), dus je moet het iedere keer weer proberen. En herhalen, en nog eens een keer...En dan wordt er een andere collega bijgehaald, en volgen al snel in een stroom alle andere collega's die in de buurt zijn. Dit betekent niet dat er meer mensen tegen je aan gaan praten die wel wat engels beheersen, soms lijkt het wel het omgekeerde!!!! Maar, gewoon blijven lachen, geduldig zijn, en soms de volgende dag opnieuw proberen! In mijn vorige hotel was best e.e.a. minder geslaagd (wat te denken van een tamelijke kleine 1-persoonskamer zonder raam!!) en in de Lonely Planet Guide stond een hotel genoemd: eenvoudig maar altijd heel schoon, engelssprekend personeel aan de receptie en service bereid! En daar betaal je dan zegge en schrijven zo'n 20 euro per nacht voor. Nou maakt mij dat niet zo uit, maar aardige mensen en die ook nog service gericht zijn teken ik voor! Toen ik 1 nacht uit het hotel was (i.v.m. 2 daagse tocht Loksado; hierna)trof ik gewoon nog bij de receptie mijn indonesiche mobiele telefoon aan, die ik (stom!) nog in een stopcontact aan het opladen was toen ik weggging. Moet je in NL eens om komen!
De kop: ja het is continu erg warm natuurlijk, ik denk 32, 33 graden. Dat zou natuurlijk niet vermeldenswaard zijn als het niet gekoppeld was aan een enorm vochtige lucht ging. Echt doorlopend heb ik natte handen en armen (niet de binnenkant, dat is een ander chapiter, gewoon bovenop je handen en armen): continu druppeltjes die af en toe als straaltjes weglopen! Ook anderen zullen dit herkennen; ik wen er geloof ik nooit aan.
Eergister en gister ben ik met de inmddels bekende Yusup naar een buitengebied geweest, Loksado district, om daar een 2 tal korte trekking tochten te maken. Elk een uur of 4, nauwelijks meer, maar eigenlijk is alles wat ik dan draag niet alleen doorweekt, nee drijfnat, uit te wringen! Ik had een heel simpel onderkomen aan de rond van de forrest, zoals hier genoemd, met een eigen WC en douche (de 'manager' meldde bij het tonen zelfs nog 'own inside shower'!), maar toen ik van de eerste tocht terug kwam om een uur of half zes en dus meteen onder die 'own inside shower' wilde jumpen was mijn teleurstelling groot toen er helemaal geen water bleek te zijn!!!! Toilet spoelde maar 1 keer door (zelf reservoir bijvullen, kan iedereen natuurlijk!), wastafelkraan kwam geen water uit, en de douche al helemaal niet zoals gezegd! Door de handdoek op mijn bed te leggen en daar een poosje op gaan liggen (geen AC natuurlijk) kon ik het zweet op mijn lichaam afstaan aan de handdoek en in elk geval een fris shirt aan trekken; de broek droogde natuurlijk niet dus moest als een nat zwempak opgestroopt worden........jekkes! Maar het is niet anders! Toen ik van het avondeten, bij een vriend van Yusup thuis, terug kwam was er inmiddels wel water en heb ik mij toch echt op kunnen frissen. Daarna wel voor de grote opgaaf om in die klamme warmte, het is hier veelal semi-regenwoud, in slaap te vallen: het koelde eigenlijk helemaal niets af! De AC in mijn huidige hotelletje wordt weer extra op prijs gesteld.
Gedurende deze 2 dagen in 2 tochten meerdere Dayak dorpen bezocht en veel mensen 'gesproken': het maken van een paar foto's of uitdelen van sigaretten bevorderde de communicatie enorm kan ik melden. Het verste punt was een groot longhouse, nog helemaal origineel. Dat zeg ik erbij, omdat dichter bij een nieuw longhouse is gebouwd een paar jaar terug, speciaal om bezoekers te laten zien. Het longhouse waar wij waren werd ook nog door een paar families bewoond. Er kunnen zeker weleen kleine 20 (kleine!) families verblijven. Nu is het vaak iets tijdelijks, b.v. als een net getrouwd stel niet bij de ouders kan blijven en ook nog geen eigen onderkomen heeft. Toen we daar waren, en net wilden opstappen begon het te hozen of het een lieve lust was. Dat was reden om er nog 3 kwartier aan vast te knopen: nou, geen straf, het is/blijft leuk om op primitieve manier te communiceren met mensen en eventjes een kijkje in hun leven te mogen nemen! Omdat het de dag voor 17 augustus, Indonesische Onafhankelijkheidsdag, was en er veel extra, of grotere dat begreep ik niet, zijn was iedereen eigenlijk druk met z'n spulletjes voor de markt in Loksado: kaneel drogen en rollen, nootmuskaat doppen en drogen, pinda's pellen met de hele familie: alles zak er gezellig en vrolijk uit bij die Dayaks, een minderheidsgroepering die lang geisoleerd in het centrale deel van Borneo leefde (destijds de Koppensnellers!). Van origine zijn ze trouwens afstammelingen van de chineze mongolen die hier rond 1600 achterbleven toen ook de chinezen volop de wereld waren gaan ontdekken! De mongoolse trekken zijn nog altijd bij sommigen zichtbaar (en ik kan het weten want ik heb een paar Mongolen van nabij meegemaakt ;-);-)!!).
Op die markt in Loksado trouwens ook nog rond kunnen snuffelen, wat ook een paar verrassende aankopen opleverde!
Vanmorgen ben ik 'rij', vanmiddag mijn laatste trip met Yusup naar een groepje, nog wilde, Grote Neuzen-apen, even buiten Banjarmasin.Ik vermaak mij onveranderd prima!
Lfs voor een ieder,
eef
inmiddels in het andere hotel gearriveerd: sinds mijn komst hier in Borneo worden ze steeds eenvoudiger, maar zoals het wel vaker gaat, het wordt er niet minder gezellig op. In eerdere hotels zijn ze trots op een enkel sterretje, en kunnen ze er toeristen mee trekken, mij dus ook, maar veelal kunnen ze met die toeristen nauwelijks goed omgaan. Niemand durft er te zeggen dat men geen Engels beheerst (hebben ze toch echt op school geleerd! Geen Nederlaands meer voor de huidige generaties maar iedereen Engels!), dus je moet het iedere keer weer proberen. En herhalen, en nog eens een keer...En dan wordt er een andere collega bijgehaald, en volgen al snel in een stroom alle andere collega's die in de buurt zijn. Dit betekent niet dat er meer mensen tegen je aan gaan praten die wel wat engels beheersen, soms lijkt het wel het omgekeerde!!!! Maar, gewoon blijven lachen, geduldig zijn, en soms de volgende dag opnieuw proberen! In mijn vorige hotel was best e.e.a. minder geslaagd (wat te denken van een tamelijke kleine 1-persoonskamer zonder raam!!) en in de Lonely Planet Guide stond een hotel genoemd: eenvoudig maar altijd heel schoon, engelssprekend personeel aan de receptie en service bereid! En daar betaal je dan zegge en schrijven zo'n 20 euro per nacht voor. Nou maakt mij dat niet zo uit, maar aardige mensen en die ook nog service gericht zijn teken ik voor! Toen ik 1 nacht uit het hotel was (i.v.m. 2 daagse tocht Loksado; hierna)trof ik gewoon nog bij de receptie mijn indonesiche mobiele telefoon aan, die ik (stom!) nog in een stopcontact aan het opladen was toen ik weggging. Moet je in NL eens om komen!
De kop: ja het is continu erg warm natuurlijk, ik denk 32, 33 graden. Dat zou natuurlijk niet vermeldenswaard zijn als het niet gekoppeld was aan een enorm vochtige lucht ging. Echt doorlopend heb ik natte handen en armen (niet de binnenkant, dat is een ander chapiter, gewoon bovenop je handen en armen): continu druppeltjes die af en toe als straaltjes weglopen! Ook anderen zullen dit herkennen; ik wen er geloof ik nooit aan.
Eergister en gister ben ik met de inmddels bekende Yusup naar een buitengebied geweest, Loksado district, om daar een 2 tal korte trekking tochten te maken. Elk een uur of 4, nauwelijks meer, maar eigenlijk is alles wat ik dan draag niet alleen doorweekt, nee drijfnat, uit te wringen! Ik had een heel simpel onderkomen aan de rond van de forrest, zoals hier genoemd, met een eigen WC en douche (de 'manager' meldde bij het tonen zelfs nog 'own inside shower'!), maar toen ik van de eerste tocht terug kwam om een uur of half zes en dus meteen onder die 'own inside shower' wilde jumpen was mijn teleurstelling groot toen er helemaal geen water bleek te zijn!!!! Toilet spoelde maar 1 keer door (zelf reservoir bijvullen, kan iedereen natuurlijk!), wastafelkraan kwam geen water uit, en de douche al helemaal niet zoals gezegd! Door de handdoek op mijn bed te leggen en daar een poosje op gaan liggen (geen AC natuurlijk) kon ik het zweet op mijn lichaam afstaan aan de handdoek en in elk geval een fris shirt aan trekken; de broek droogde natuurlijk niet dus moest als een nat zwempak opgestroopt worden........jekkes! Maar het is niet anders! Toen ik van het avondeten, bij een vriend van Yusup thuis, terug kwam was er inmiddels wel water en heb ik mij toch echt op kunnen frissen. Daarna wel voor de grote opgaaf om in die klamme warmte, het is hier veelal semi-regenwoud, in slaap te vallen: het koelde eigenlijk helemaal niets af! De AC in mijn huidige hotelletje wordt weer extra op prijs gesteld.
Gedurende deze 2 dagen in 2 tochten meerdere Dayak dorpen bezocht en veel mensen 'gesproken': het maken van een paar foto's of uitdelen van sigaretten bevorderde de communicatie enorm kan ik melden. Het verste punt was een groot longhouse, nog helemaal origineel. Dat zeg ik erbij, omdat dichter bij een nieuw longhouse is gebouwd een paar jaar terug, speciaal om bezoekers te laten zien. Het longhouse waar wij waren werd ook nog door een paar families bewoond. Er kunnen zeker weleen kleine 20 (kleine!) families verblijven. Nu is het vaak iets tijdelijks, b.v. als een net getrouwd stel niet bij de ouders kan blijven en ook nog geen eigen onderkomen heeft. Toen we daar waren, en net wilden opstappen begon het te hozen of het een lieve lust was. Dat was reden om er nog 3 kwartier aan vast te knopen: nou, geen straf, het is/blijft leuk om op primitieve manier te communiceren met mensen en eventjes een kijkje in hun leven te mogen nemen! Omdat het de dag voor 17 augustus, Indonesische Onafhankelijkheidsdag, was en er veel extra, of grotere dat begreep ik niet, zijn was iedereen eigenlijk druk met z'n spulletjes voor de markt in Loksado: kaneel drogen en rollen, nootmuskaat doppen en drogen, pinda's pellen met de hele familie: alles zak er gezellig en vrolijk uit bij die Dayaks, een minderheidsgroepering die lang geisoleerd in het centrale deel van Borneo leefde (destijds de Koppensnellers!). Van origine zijn ze trouwens afstammelingen van de chineze mongolen die hier rond 1600 achterbleven toen ook de chinezen volop de wereld waren gaan ontdekken! De mongoolse trekken zijn nog altijd bij sommigen zichtbaar (en ik kan het weten want ik heb een paar Mongolen van nabij meegemaakt ;-);-)!!).
Op die markt in Loksado trouwens ook nog rond kunnen snuffelen, wat ook een paar verrassende aankopen opleverde!
Vanmorgen ben ik 'rij', vanmiddag mijn laatste trip met Yusup naar een groepje, nog wilde, Grote Neuzen-apen, even buiten Banjarmasin.Ik vermaak mij onveranderd prima!
Lfs voor een ieder,
eef
-
18 Augustus 2010 - 05:30
An:
Hoi Eef,
Het blijft onverminderd mooi te lezen wat je allemaal meemaakt! Veel plezier nog.
Kusjes -
18 Augustus 2010 - 05:40
Sjonnie:
Wat een ervaringen weer. Zorg dat alles nog wel in je koppie past!
liefs -
18 Augustus 2010 - 06:46
Christel:
Ha die Eef,
Klinkt alsof Yusup een gouden vondst is geweest. Die verhalen over kleine en warme kamertjes zonder ramen roepen ook bij mij herineringen op. Keep it cool! (koude natte doek omslaan als je gaat slapen helpt)
Groetjes vanuit regenachtig en koud Nederland -
18 Augustus 2010 - 07:25
Silvana:
Hoi Eef,
Zo te lezen zijn er wel wat gegadigden voor een cursusje 'Schoevers conversation'???... Super wat je allemaal meemaakt! Njoy en greetz aan de apen! -
18 Augustus 2010 - 07:29
Jolanda:
Zo Eef, stoer hoor, je reis.... en spannende verhalen! Da's wat anders dan onze vaarvakantie in Friesland waar we net van terug zijn. Hoewel dat ook heerlijk was!! Ik wens je nog veel spannende avonturen en we horen graag je verhalen als je weer terug bent.
Groetjes, Jolanda -
18 Augustus 2010 - 07:50
Connie:
dank voor je verhaal; is die 17-8 onafhankelijk van Nederland en hoe kijken ze daar tegen aan omdat jij dan weer uit Ned komt.
Geniet verder;
-
18 Augustus 2010 - 08:03
MP:
LODtje!
Hoe warm het is en hoe ver! Maar wij begrijpen uit al je verhalen dat het ruimschoots de moeite waard is. Wie verre reizen maakt kan veel verhalen, maar het zou ons niet verbazen als je de volgende keer eens een wat milder klimaatopzoekt,"geniet" er nu nog maar even van.
Geen engels? Geen toerisme! D.i. wat je zocht. Hou moedig vol!!
Wij doen dat ook.
Lfs,MP -
18 Augustus 2010 - 09:41
Ron:
Hoi Eef,
Ha ha die titel alleen al. Ik krijg van die beelden dat ik jou door die oerwouden zie trekken gezellig babbelend met een ieder die je tegenkomt. Alhoewel een hotelkamer zonder raam en vooral daar zonder AC. Ik vind het dapper. Dan ben ik toch die NL oen die vooral naar desterretjes kijkt. En AC om te slapen. Mooie avonturen we genieten allmaal mee op deze afstand. Zelf net terug uit Praag. Prachtigestad en natuurlijk een hele andere orde dan Borneo. Wel heel veel cultuur gezienen gesnoven. Was ook genieten. Hou je haaks daar en tot daarna.
Liefs Ron -
18 Augustus 2010 - 10:50
Gerry:
Hoi Eefje,
Net terug uit La douce France, waar ik het heel fijn heb gehad, snel even al je avonturen gelezen. Prachtige verhalen weer. Ga lekker door met genieten! En als het te warm is denk dan maar aan je bad in de zee bij Alaska, dat helpt misschien.
Liefs, Gerry -
18 Augustus 2010 - 11:37
Marije:
Hi Tantetje,
Even helemaal bijgelezen, sorry liep een beetje achter! Heerlijk heerlijk allemaal weer. Vooral eten bij de lokale bevolking, heel leuk. Jij een vriendin van Yusup, en zijn vrienden zijn jouw vrienden begrijp ik. Klinkt goed. De andere verhalen ook trouwens. Hier alles goed met Noor, met Koen, met Erik, met mij, met ons dus!
Have fun!
Dikke x van ons -
18 Augustus 2010 - 15:17
Karin:
Hoi Eef, zoals je weet ben ik geen mailer, maar ik zit nu elke dag uit te kijken naar m'n mail om te zien of er weer een verhaal van jou bij zit! Dapper dat je kunt blijven lachen zonder airco en een douche waar geen water uitkomt!Natuurlijk ook zo in je eentje in de jungle, maar zonder airco is toch echt heel knap! hahaha Tot het volgende verhaal weer! Liefs Karin -
18 Augustus 2010 - 18:35
Nathalie:
Hai Eef,
Blijf lekker genieten! Ik kijk nu al uit naar de fotosessie die ongetwijfeld zal volgen.
Groetjes Nathalie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
