Paar daagjes Italiaans platteland in de bergen

Een reisdagje, waar we tot ongeveer het lunchuur langs de prachtige Amalfikust gereden hebben. Wel opletten in de bochten, maar als je geen last hebt van hoogtevrees zie je prachtige huizen, kerkjes en ..parkeerdakjes tegen de steile rotsen geplakt en diep daaronder een azuurblauwe zee. Natuurlijk op een 'laag punt' aan de zee een cappucinootje gedaan en wat later heerlijke pannini met rauwe ham en mozerella gekocht. Op een standje hebben we die als lunch gegeten vergezeld van een koel gehouden wijntje. Kortom reizen op het gemakje. 'S middags reden we het Nationaal park di Pollino in, met een heel ander ruig en verlaten landschap met afwisselend bossen en kale bergen om te eindigen bij onze B&B Esperanca.
Tussendoor ook nog in Marano Calabri Even gestopt om houtsnedes van de hand van onze eigen M.C. Escher te bekijken. Wat leuk he, dat als een Nederlander iets in het buitenland gepresteerd heeft, dat je dat dan extra graag wilt zien, daar ook voor gaat omrijden!, en dat we dan weer een stukje collectief trots zijn. Ken je dat? OK, op zoek naar die houtsnedes in dat mini dorpje, hoe moeilijk kan dat zijn? De Italiaanse uitspraak van de naam Escher maar vermeden, dus her en der de Lonely Planet gids getoond, die hierover schrijft. Maar geen succes, werkelijk niemand wist ervan!!! Nou dan maar een kop thee met dolce in een soort tearoom besteld, maar daar was het woord thee, in vele talen geprobeerd, ook onbekend. Hele rare vraag, niemand drinkt thee!
Na dan maar een koffie en door naar de eindbestemming van deze dag in Frascinato, aan de zuidzijde van het Nationaal Park. S Avonds maar n's een pizza gegeten bij een restaurantje aanbevolen door onze landlord. Wel weer weer 3 keer langs gereden voor we het zagen.......